کد مطلب:77891 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114

حکمت 090











و قال علیه السلام: «لایقولن احدكم: «اللهم انی اعوذبك من الفتنه»، لانه لیس احد الا و هو مشتمل علی فتنه و لكن من استعاذ فلیستعذ من مضلات الفتن، فان الله سبحانه یقول (و اعلموا انما اموالكم و اولادكم فتنه) و معنی ذلك انه سبحانه، یختبرهم بالاموال و الاولاد، لیتبین الساخط لرزقه و الراضی بقسمه و ان كان سبحانه، اعلم بهم من انفسهم و لكن لتظهر الافعال التی بها یستحق الثواب و العقاب، لان بعضهم یحب الذكور و یكره الاناث و بعضهم یحب تثمیر المال و یكره انثلام الحال.» یعنی و گفت علیه السلام كه باید نگوید كسی از شما كه «پروردگارا به تحقیق كه من پناه می برم به تو از گرفتار شدن به فتنه»، از جهت اینكه نیست كسی مگر اینكه فروگرفته شده و گرفتار است بر فتنه، یعنی اموال و اولاد، ولكن كسی

[صفحه 1243]

كه پناه می برد، هر آینه باید پناه ببرد از فتنه های گمراه كننده، پس به تحقیق كه خدای سبحانه، می گوید كه (بدانید كه نیست مالهای شما و فرزندان شما مگر فتنه) و معنی آن این است كه به تحقیق خدای سبحانه آزمایش می كند ایشان را به مالها دادن به ایشان و فرزندان دادن به ایشان، تا اینكه ظاهر شود نارضامند مر روزی او و رضامند به روزی او و اگر چه خدای سبحانه، داناتر است به احوال ایشان از نفسهای ایشان، ولكن تا اینكه ظاهر شود كارهای آنچنانی كه به سبب آنها مستحق می شوند ثواب و عقاب را، از جهت اینكه بعضی از ایشان دوست می دارد از اولاد پسران را و دشمن می دارند دختران را و بعضی از ایشان دوست می دارند منفعت كردن و زیاد شدن مال را و دشمن می دارند رخنه شدن و مختل بودن حال را.


صفحه 1243.